Hoe veilig is Oekraïne?

Veilig genoeg. Dat is het antwoord dat ik je alvast kan geven op de vraag die ik in de kop stel. Veel mensen weten namelijk van Oekraïne dat er een conflict in het oosten heerst. Al is het begrip oorlog ook niet misplaatst wanneer je daarover praat heb ik begrepen van de mensen die ik daar sprak. Veel mensen denken daardoor dat het niet meer veilig is om op pad te gaan in  dat land. En dat is een misverstand.

En nu zal je wellicht denken: ‘Hoe weet hij dat nou?’ Natuurlijk ben ik geen oorlogsdeskundige en ook geen veiligheidsbeambte. Maar met wat simpel speurwerk op internet kan je een heel eind komen. Mijn tocht naar de staat van het land begon op de site van onze overheid. Op www.rijksoverheid.nl kan je terecht voor verschillende zaken waaronder het inwinnen van reisadviezen. Het is geen Tripadvisor of Zoover maar het geeft heldere informatie vanuit een betrouwbare bron.

Deze site opent met het bericht dat je altijd zelf verantwoordelijk bent voor je veiligheid en de keuze of je wel of niet gaat reizen. Een gouden tip in mijn ogen. Je moet altijd je eigen keuzes maken afhankelijk van hoe je ergens tegenaan kijkt en vooral hoe iets voelt. De site gaat daarna verder over de veiligheid in Oekraïne. In de steden zoals Kiev en Odessa zijn er verhoogde kans op ongeregeldheden in verband met protesten van Russisch gezinde mensen en tegenstanders die meer met Europa hebben. Tijdens mijn verblijf in Kiev van april jongsleden zag ik zo’n protest. Al was het niet meer dan wat mensen op een pleintje die wat aan het zingen waren. Al zijn er in de afgelopen twee jaar ook wat gewelddadigere bijeenkomsten geweest.

Het veiligheidsniveau, voor het grootste gedeelte van

Oekraïne, is op dit moment te vergelijken met dat van Frankrijk. Ook daar moet je op je hoede zijn voor eventuele onlusten. Alleen twee zones hebben een uitzondering. Voor het gebied waarin Charkov ligt geldt dat je er alleen naartoe moet reizen indien het echt noodzakelijk is. De reden hiervan is dat dit gebied grenst aan de Donbass regio, het gebied dat onder controle is van verschillende groeperingen en daardoor volledig wordt afgeraden. Terugkomend op Charkov is het dus niet zo dat het daar al een grote kogelregen is. Maar je betreedt wel de voorportalen van het conflictgebied.

En ik ga dat dan doen? De oorlogsgebieden intrekken om daar te bekijken wat daar nog aan voetbal wordt gedaan? Nee is het antwoord. Ik wil graag heel terugkeren en daarom ben ik niet van plan om die regio in te trekken. De enigste stad die wel op mijn lijst staat is Marioepol. Een stad die wel in de bewuste zone ligt en waar tot vorig jaar hevige gevechten plaatsvonden.  Alleen de berichtgeving over hoe de stad er nu aan toe is, is niet tot nauwelijks bekend. Wel rijden er vanuit Kiev treinen richting de stad en dat geeft te denken.

Het besluit of ik wel of niet richting Marioepol ga, neem ik in Kiev of een andere stad waar ik contact kan hebben met de juiste instanties. Zo’n conflict kan ieder moment verergeren en dat is belangrijk om in ogenschouw te nemen. Maar als het niet veilig is doe ik het niet. Verhalen zijn mij veel waard. Maar om de term van Rinus Michels, ‘Voetbal is oorlog’, erg letterlijk te nemen gaat ook mij veel te ver.